Uw kat moet weg ? Lees dit eerst !

Boelie. Zwerfkater met kattenaids

Als een poes of kater  bewoner van het Kattenbos overlijdt is bij ons het verdriet heel groot en intens. Of een de poes nu oud was en al lang hier woonde , of jong was maar al met een ongeneselijke ziekte hier kwam , ze hebben allemaal hun pootprintje in onze ziel achtergelaten. Zelfs de allerschuwste poes had altijd nog wel een bepaalde gewoonte , een bepaalde maier om toch kontakt te maken en zo een band met je opgebouwd en dat mis je enorm als ze overlijden. Bovendien , je gunt alle poezen een lang en gelukkig leven , zonder ziektes en pijn.

Nog wekenlang zie je hen zitten , liggen of lopen op hun eigen manier die alleen deze ene kat zo deed. Je hoort hun miauwtje , want geen enkele kat miauwt hetzelfde , maar je weet dat het niet kan en een steek van verdriet en gemis gaat weer door je hart. En een traan of huilbui over het gemis en de herinneringen volgt dan ook meestal vanzelf.

Kolja. Zwerfkater met kattenaids.

Maar dan moet je weer aan het werk en 1 van die werkzaamheden is het bekijken van de mail.  En steevast zitten er tussen de vele aanvragen voor afstand ( 10 tot 25 per dag) weer verhalen over het waarom de kat weg moet die me  verdrietig , moedeloos en verschrikkelijk boos maken.

 Dat de kat een wegwerpartikel is voor een groot aantal mensen , is me bekend , het is ook 1 van de redenen om deze opvang te beginnen , maar dat mensen bij het minste of geringste wat er tegenzit meteen de kat de deur uit willen doen , daar kan ik maar niet aan wennen en ik kan me daar ook niet bij neerleggen.

 Het tragische is dat ik weet dat de kat(ten) bij deze mensen absoluut niet meer gewenst zijn en dat er vaak al bij de dierenarts geïnformeerd is om de kat in te laten slapen , - door mij vermoorden genoemd , want een kat ' inslapen'  hoort alleen bij een kat die erg ziek is en geen kans meer heeft op genezing -, en natuurlijk zou een kat weg moeten bij zulke liefdeloze mensen.

  Maar voor deze katten ben ik deze opvang niet begonnen. Prioriteit ligt bij schuwe verwilderde katten die als overlast worden gezien door buurtbewoners , die als schietschijf door jagers in buitengebieden gebruikt worden of die het gevaar lopen vergiftigd te worden of anderszins de dupe te worden van kattenhaters.  Een -steeds groter wordend - aantal van deze katten heeft kattenaids of leukemie en hebben daarom hier een aparte ren en binnenverblijf.  

Lady Jane. Epileptische poesje. 1 jaar oud

Ook katten met andere problemen kunnen weleens een plekje krijgen in het Kattenbos maar dat is pas na lang wikken en wegen. B.v. dove katten die aangeschaft zijn zonder te weten wat doofheid voor een kat inhoudt en dan onhoudbaar zijn in een kleine flat of epileptische katten die niet zonder toezicht vrij rond kunnen lopen , mishandelde katten die in beslag zijn genomen en zo traumatisch zijn dat ze jaren nodig hebben om mensen weer te vertrouwen , ook zij kunnen kans maken op een plekje.

Carlito. Doof katertje Net even buiten een muizenholletje wat groter gemaakt en nu aan het bedenken wat voor kattenkwaad er nog meer uit te halen is.

Duidelijk is dat hier de KATTEN een probleem hebben. Natuurlijk zijn er honderden mensen die wel met een dove kat om kunnen gaan , meteen begonnen zijn met gebarentaal en de eenzaamheid van een dove kat begrijpen en op kunnen vangen.

Maar Carlito b.v. die hier woont zat op een veel te kleine flat , heeft een tomeloze energie en totaal geen inzicht in enig gevaar waardoor hij al 2x van het balkon was gevallen en intussen had hij met zijn energie de oude kat al tot waanzin gedreven want hij wilde uren lang ruige spelletjes met haar spelen.

Maar 8 van de 10 mensen bellen of mailen niet over de problemen van de kat maar over hun eigen problemen met de kat. Als je net je geliefde kat in hebt moeten laten slapen en iemand verteld op hoge toon dat de kat echt weg moet omdat ze helemaal gek wordt van het geplas in huis , dan denk ik " ik wilde dat...... een plaskat geweest was inplaats van een zware hartpatiënt , dan had ze tenminste nog geleefd". 

Als dan ook nog blijkt dat het plassen op een vaste plek is , ontschiet mij onwillekeurig de zin ' dan pak je toch een doekje maakt het schoon en klaar. Als het niets lichamelijks is gaat het altijd weer over'.  Maar nee , er komt altijd nog een factor bij. 'Ja maar , er is een kleine op komst en als die er dan doorheen gaat !!'  Dan denk ik ' vast het eerste kind , nog nooit een kind gehad dat zich helemaal vol kotste , die moet ook gewoon in bad". En zeg ik, zet je die poes toch even buiten de kamer als het kind rondkruipt. Dat kruipen duurt toch geen jaren ??' Maar nee , dat zie ik verkeerd. Van door die kattenplas kruipen gaat een baby dood , en de man , familie , kennissen zeggen ook..............doe de kat toch weg.

Katten kunnen ook door lichamelijke problemen in huis plassen. Katten met blaasgruis plassen bij voorkeur voor je neus , de schone was , in bed enz.. Dat is op te lossen maar...99,9% van de mensen die bellen is nooit bij een dierenarts geweest of hebben een DA die van buiten kan zien dat een kat niets mankeert. Een urinetest op blaasgruis c.q. blaasontsteking en bloedonderzoek naar nieren en diabetes is nooit gedaan.

 Toch kunnen al deze aandoeningen onzindelijk gedrag geven. Bij blaasgruis en blaasontsteking is het zeer belangrijk erg lang pijnstillers te geven want door de pijn gaan ze voor je neus zitten om het te laten merken en als dat lang duurt gaat dat gedrag niet snel meer over. 

Otto. 19 jaar Mist 1 achterpootje en is nierpatiënt

Toen ik pas begon met de opvang waren 8 van de 10 aanvragen voor opvang de allergie van een kind. Dat is door betere nascholing van artsen ( maar 2% van de allergieën worden veroorzaakt door katten) bijna helemaal verdwenen. Er zijn een aantal studies , waaruit bleek dat bij het wegdoen van de kat , kinderen allerlei andere allergieën gaan ontwikkelen waar ze hun hele leven last van houden ,terwijl ze bij het behouden van de kat er overheen groeien en ook later allergie vrij zijn.

Maar allergie is ineens weer een item om de kat weg te doen.

 Nee niet het kind maar de nieuwe partner is allergisch. Degene die belt/mailt heeft altijd al langere tijd katten. Meestal meer dan 10 jaar. Ruim 10 jaar lief en leed gedeeld en dan komt er een nieuwe partner , vaak ook al een baby op komst.  

En die nieuwe partner is allergisch voor katten. Grappig genoeg is deze zin op 2 manieren te lezen.

Ik zal er niet te diep op ingaan. Sinds een allergische studente diergeneekunde hier een jaar gewerkt heeft , gewoon een pilletje nam en nu met pil en al dierenarts is , sinds een kennis opbiechtte dat zijn allergie kwam door zijn jaloesie op de katten van zijn vriendin maar ook weer verdween nadat hij dat erkend en uitgesproken had en nu de grootste katten vriend is en met de moeilijkste kat overweg kan , denk ik  , het probleem is hoe dan ook op te lossen zonder de katten weg te doen , als je maar wilt.

Als 1 partner van de ander  , om wat voor reden dan ook , eist om iets weg te doen waar je erg op gesteld bent of waar je veel van houdt ,  is er geen sprake meer van een gelijkwaarige relatie maar van macht. En het zal zich altijd wreken. Vroeg of laat zal de inleverende partner ook zo'n eis gaan stellen en zich beroepen op de opoffering vroeger gedaan.

Prinsje. Kitten van een veel te oude moeder die ieder jaar een paar nestjes kreeg. Een 'gewoon' gezin die overal geld voor hadden behalve om de 8-9 katten te laten helpen. Tot het te laat was. Alle katten , ook Prinsje hebben FIP of zijn drager en zullen niet oud worden of zijn al gestorven.

Als de Stichting heel rijk was , dan zou er meer mogelijk zou  zijn. Nee er zouden niet meer katten opgenomen worden in dit Kattenbos. Het aantal dat er nu zit is een maximum. Veel buitenstaanders denken dat je katten kunt 'stapelen'. 'Ach 1 erbij maakt toch niet zoveel uit' krijg ik vaak te horen. Nog afgezien van het feit dat het er per week tientallen zouden zijn , je moet overzicht en kontakt houden met de aanwezige katten, Je moet ze iedere dag allemaal gezien hebben en per individu weten of het goed met ze gaat , of ze gegeten hebben enz. Ik wil heel nadrukkelijk stellen dat ik geen hamsteraar ( hoarder) ben en dat dit werk ook geen hobby is.  Het is heel verantwoordelijk werk want je gaat om met levende wezens die van je afhankelijk zijn. Je moet je voortdurend bijscholen want er wordt steeds meer bekend over ziektes ,aandoeningen en medicijnen. Voedingsleer , al 20 jaar mijn interessegebied , neemt een steeds grotere plaats in om te zorgen dat de katten zo gezond mogelijk eten krijgen. Waardoor ze ook minder gauw ziektes krijgen. Blaasgruis komt in mijn opvang eigenlijk al zo lang niet voor dat ik soms vergeet dat er katten zijn die er wel aan lijden. Ook een voedingskwestie namelijk. Maar er valt nog veel meer te leren en te verbeteren.

Nee , met meer geld zou ik geen 2000 katten opnemen ( iets wat mij binnen 2 weken zou lukken als ik op iedere aanvraag in zou gaan). Met meer geld zouden er meer Kattenbossen kunnen komen waar mensen zouden werken die ik in de loop der jaren ben tegengkomen en die deze manier van werken en de No Kill , No Cages en No Commercie filosofie volledig onderschrijven , maar nu geen geld hebben om iets op te zetten. Dan zouden misschien ook al die katten die nu weg moeten omdat ze om allerlei redenen niet meer gewenst zijn een rustig  , liefdevol plekje kunnen krijgen.

En toch zou ik ook dan moeite blijven houden met de mensen die nooit hun verantwoordelijkheid nemen , veel te jonge kittens in een vlaag van bezitterigheid meenemen ( kittens moeten echt 12 weken bij hun moeder blijven om tot geestelijk en lichaamlijk gezonde katten te kunnen opgroeien) , hun kat niet laten steriliseren ' omdat een nestje zo leuk is voor de kinderen ' en dan de kittens niet kwijt kunnen, En ze dan dumpen of op internet zetten.

Ik was laatst bij mijn dierenarts toen een mevrouw langskwam met de vraag of de da. 2 van de 5 kittens in wilde laten slapen van haar net bevallen poes. Ik kookte van binnen. Wie denkt die mevrouw dat ze is ? Eerst speelt ze voor god door de kat niet te steriliseren en daardoor een ongewenst nestje levende wezentjes geboren te laten worden en als het er dan meer blijken te zijn dan je bij je familie en kennissen kwijt kunt dan speel je weer voor god door er 2 uit te zoeken die dan maar vermoord moeten worden. Gelukkig deed mijn da het niet , heeft nog wel enige uitleg en voorlichting gegeven en hulp aangeboden als dat nodig was maar ik denk dat deze mevrouw gewoon naar de volgende da gefietst is tot ze er 1 vond die het wel wilde doen.

Vrijdag de 13de !! Gitzwart kitten , uitgehongerd , ver onder het gewicht , botjes steken overal uit , luizen en niesziekte door verwaarlozing , hoge koorts , zomaar ergens gedompt !!! We proberen hem in leven te houden !!!

Ik heb niet de ilusie dat na dit verhaal het aantal mailtjes met vragen om opvang van katten erg af zal nemen. Mensen luisteren maar al te graag naar liefdeloze uitspraken van familie en kennissen ' doe de kat toch weg' die zich niet realiseren   en vaak ook geen enkel mededogen of empathy hebben met wat zo'n uitspraak gaat betekenen voor een kat die weggedaan wordt.

Toch probeer ik het nog eens heel duidelijk te zeggen;

STICHTING KATTENBOS IS VOORNAMELIJK VOOR VERWILDERDE ZWERFKATTEN  !!! 

Uitzonderingen zijn er maar dat is echt als er helemaal geen andere oplossing te vinden is. En dat is echt niet bij een plaskat , allergie , of 'hij heeft het kind een keer gemept' enz.

Dreigementen dat de kat anders gedood wordt is de verantwoordelijkheid van de eigenaar , en echt alleen van hem/haar !!!

Een goede dierearts zal er niet aan meewerken maar proberen mee te denken aan een oplossing. 

An Open Letter to People Who Surrender Their Pets to the Shelter

If he's lucky, your cat will find a new home with someone who felt sorry for him, and with that, is a better person than you'll ever be.

Dear People Who Surrender Their Pets:

Congratulations on your new job, your new marriage, your new baby, or your new apartment. Surely whatever it is that has changed in your life is going to make you extremely happy.

Too bad your lifelong companion and furry friend through thick and thin won't be there to experience it with you.

Nope, because you decided to surrender them to a shelter, they'll spend their days alone, cowering in the corner of a cold steel two-by-two-foot cage. While you're cooing at your baby (remember when your cat was your baby?) or cuddling your partner (remember how cute it used to be when your cat shared a pillow with you?), your cat will be huddled in a litter box out of fear and uncertainty, desperately wondering when you'll come back for him. 

The shelter workers will pet him a little when they have time, but there are 300 other cats in the same situation and there just isn't enough time to go around. Some people might come in to adopt a cat, but they'll walk right by yours because he's old and scared -– even though he was so sweet in your home, where he felt safe.

Volunteers in the community will work tirelessly to network your cat's picture on Facebook and Twitter, along with his sad story about the person who heartlessly dumped him and how he deserves to get out and have a second chance in life. I'm one of those people. I'll lose sleep over your cat and spend hours trying to get him out of that horrible shelter and offer my own money to help with costs.

Because it's not your cat's fault that he's there. He is a great cat, but even the greatest cats don’t always make it out alive.

If he's lucky, your cat will find a new home with someone who felt sorry for him, and with that, is a better person than you'll ever be. If your cat is lucky enough to find a new home, it will be his forever home –- unlike the home you gave him, which lasted only until circumstances changed and he wasn't a priority anymore.  

But if he's not one of the lucky few, he'll never know another home. Or even another day.

How people like you can live with yourselves is beyond me. How you can take a pet you've supposedly loved for years and suddenly discard it at a shelter where it has a tremendously high chance of being put down is something I'll never understand.

If I was your friend in real life, and learned that you'd done this to your pet, I'd scratch you right off my friend list. You'd be dead to me, a cliché that mirrors all too clearly how you must feel about the pet your dumped.

But even though I'd consider you the lowest kind of being in the world, I'd still fight to save your cat and find him the new home he deserved. You would have no idea how much effort, time, caring, and selflessness it would take to save your cat, but me and many other animal lovers would join forces to do it.

And if we fail to get him out in time, we'll cry as though he were our own.

Because we aren't uncaring a-holes like you.

Bron: Catster

http://www.catster.com/lifestyle/people-who-surrender-pets-to-shelters?utm_source=Sters+Newsletter+Subscribers&utm_campaign=648ee0c3ec-08072012_Catster_newsletter&utm_medium 

Eerst serieus proberen , door ze mee te nemen. Huiskatten die veel buiten zijn - meestal meer de wens van de eigenaar dan van de katten - kunnen prima binnen leven.
Klimpalen , kattenbakken , speeluurtje , aandacht en liefde en iedere buitenkat is dolgelukkig binnen.
Alleen bij buiten geboren verwilderde katten duurt het wat langer.

Huisdieren aanschaffen betekent verantwoording nemen tot het einde van hun leven.
Huisdieren aanschaffen betekent investeren met je tijd en aandacht
Katten wegdoen voor je zelf alles uitgeprobeerd hebt, is verantwoording op een ander afschuiven.

Asiels en opvangen zijn voor de schrijnende gevallen. Zwerfdieren , overlijden eigenaar of katten waar de eigenaar zelf al alles geprobeerd heeft.

Mensen die niet eerst alles uitproberen laden de verdenking op zich dat ze eigenlijk niets om de katten geven en er met een smoes vanaf willen.

Arme katten die eigenlijk alleen maar bij hun eigenaren willen blijven , wat aandacht liefde en eten willen hebben , weggedaan , een onzekere toekomst tegemoet.